Saint Emilion is een waar openlucht museum, volgens de legende gesticht door een bescheiden kluizenaar. Het is een stad vol met historie, gelegen op een rotsachtige heuvel. Saint Emilion en zijn wijnen zijn uitzonderlijk door de kalksteen die een perfecte bodem vormt voor de druivenstruiken.

Waar komt de naam vandaan ?
In de 7e eeuw besloot een breton met de naam Emilion, geboren in Vannes en bekend vanwege zijn wonderen, zijn geboortegrond te verlaten om zich terug te trekken en zich te wijden aan het gebed. Al afdalend langs de kust, werd hij monnik en vestigde hij zich in Ascumbas, de oude naam van de stad Saint Emilion.

De opkomst van de religieuze gemeenschappen
Verschillende religieuze gemeenschappen hebben zich, gedurende de eeuwen, gevestigd in het dorp, aangetrokken door de cultus van Emilion. Dit is nog steeds te zien aan de talrijke kloosters en kerken. Tussen de 8e en de 18e eeuw leefden Benedictijnen, Augustijnen, Franciscanen, Dominicanen en Ursulinen tegelijkertijd of elkaar opvolgend, in de stad.

Een opmerkelijke architectuur
De architectuur van de 8 communes die de jurisdictie van Saint Emilion vormen, tonen de constante ontwikkeling van dit landschap en zijn inwoners: religieus erfgoed (kerken, kapellen, kruizen), een hondertal wijnhuizen, herenhuizen, wijnkelders, duiventorens, windmolens en wasplaatsen.
Het is op deze manier dat de jurisdictie van Saint-Emilion, in 1999, werd vermeld als werelderfgoed van de mensheid, onder de titel "Cultureel landschap". Het was de eerste geclassificeerde wijngaard ter wereld.
(bron : website Office de Tourisme van Saint Emilion)