Wat geschiedenis...
De bastide van Beaumont-du-Périgord werd gesticht in 1272. Pas in 1320 werd hij voorzien van een verdedigingssysteem. In de loop der eeuwen werd de poort van Luzier bijzonder mishandeld door de Honderdjarige Oorlog, door de Godsdienstoorlogen en ook door de tijd.
In de 18e eeuw verloor de stad haar wallen. De ommuring werd verkocht aan de inwoners, die ze afbraken of er hun huizen tegenaan bouwden. Alles wat overblijft zijn de poort Luzier, delen van de muren en een toren.
De poort werd oorspronkelijk geflankeerd door een vierkante toren als onderdeel van het verdedigingssysteem. De wallen erboven hebben een loopbrug in de dikte van de muur.
Tegenwoordig zijn de kantelen en machicoulis verloren gegaan, maar de schuiven van het valhek zijn bewaard gebleven. Het heeft twee rijen verticale scharnieren ter ondersteuning van de vleugels die de poort moesten sluiten.
De Luzierpoort, die sinds 17 mei 1952 op de monumentenlijst staat, blijft met zijn licht gebroken boog een getuige van een tijdperk dat wij dagelijks bewonderen.
